Paradijsvogelbloem, een paradijselijk plant

Dit artikel gaat over de paradijsvogelbloem. De mannetjesparadijsvogel heeft een waaier, die lijkt op de paradijsvogelbloem. Een andere naam is vogelkopbloem. De officiële naam is Strelitzia reginae. Die naam komt van Charlotte van Mecklenburg-Strelitz, de echtgenote George III, die koning van Engeland was. Dat gebeurde in de 18e eeuw. Het is een tropische plant, die oorspronkelijk uit Zuid-Afrika komt. De plant kan buiten staan als de temperatuur niet lager wordt dan 5 ºC. In de winter moet die dus naar binnen.

Iets over de groei

De paradijsvogelbloem kan tot wel 2 meter hoog worden. De bladeren hebben een gelijkenis met bananenbladeren.  Ze blijven groen en vormen twee rijen. Tussen de bladeren uit steken de bloemen. De bloemen gaan een voor een open. De bloemen zijn opvallend door hun felle kleuren en natuurlijk de vorm. De bloem vouwt zich als het ware open en zoals al gezegd lijkt de waaier op die van een paradijsvogel. Het harde omhulsel van de bloem heet het schutblad. Dat blad staat loodrecht op de stengel. Het resultaat is een vorm die doet denken aan een vogelkop met snavel. Wanneer honingzuigers de nectar aan het opzuigen zijn, openen de bloembladen zich en worden de pootjes van de vogels bedekt met stuifmeel en zo wordt de plant dus bestoven.

Een paradijsvogelbloem thuis

Zoals eerder is aangegeven, is de paradijsvogelbloem niet winterhard. Hij moet in een voldoende ruime pot staan. De plant houdt van veel licht en warmte. ’s Zomers dient de plant voldoende mest te ontvangen en vochtig te blijven, met name buiten in de zon. Twee keer per dag water geven, kan nodig zijn. Als het niet zo warm is, kan wel een keer een dag worden overgeslagen. In de winter minder water geven, maar natuurlijk niet laten verdrogen. In de lente en herfst besproei de plant dan wekelijks met water. Het water verwijdert stof, waardoor de bladeren beter het zonlicht kunnen opnemen.